Bé Meinen stopt na dertig jaar als grensrechter

Hoogeveen – De 78-jarige Bé Meinen was zeer verrast toen HZVV-secretaris Rolf Buikema de vlaggenist van HZVV Dames 2 onlangs in het zonnetje zette. Na vijf jaar grensrechter te zijn geweest van een meisjesteam en 25 jaar van Dames 2, vlagde hij onlangs zijn laatste wedstrijd. Na dertig jaar vindt hij het welletjes en hangt de grensrechtervlag symbolisch aan de wilgen. Meinen is al zestig jaar lid van HZVV, maar de komende tijd zal hij supporter zijn.

Zijn laatste wedstrijd als vlaggenist bij HZVV Dames 2 is de thuiswedstrijd tegen De Weide 3. Als hij de vlag wil hanteren, spreekt Rolf Buikema waarderende woorden en huldigt hem met een bos bloemen en een bon. Meinen oogt zeer verrast en is blij met het gebaar van de secretaris. De wedstrijd tegen De Weide 3 wordt met 1-7 verloren na een 1-1 ruststand. ,,Dat is vaak voorgekomen dit seizoen,” zegt Meinen. ,,In de eerste helft gaat het goed, maar na rust zakken we vaak ver weg.” Bé heeft het als grensrechter in de eerste helft niet druk, want hij hoeft maar tien keer in een half uur te vlaggen en alleen voor uitballen. Tussendoor geeft hij aanwijzingen aan de speelsters. Na afloop levert hij de vlag in en zit zijn 30-jarige loopbaan als vlaggenist bij HZVV er op. ,,Ik stop wegens gezondheidsproblemen. Ik heb een open hartoperatie gehad, vijf omleidingen en een nieuwe hartklep. Het is handig om kalmer aan te doen. Ik voel dat het gewoon te zwaar wordt, maar ik heb het met veel plezier gedaan. Ik heb in die dertig jaar het eerste elftal heel weinig zien spelen, maar komend seizoen ga ik de wedstrijden van het eerste bekijken. Het maakt mij niet uit dat ze nu in de eerste klasse spelen, ik ga voor het spel.” 
Dertig jaar geleden nam Bé de grensrechtervlag ter hand bij een meisjesteam. ,,Ik ben begonnen bij een meisjesteam, waar onze dochter in speelde,” zegt hij. ,,Daarna maakte ik de overstap naar Dames 2 en daar ben ik 25 jaar gebleven, ondanks het feit dat ze het laatste seizoen weinig gewonnen hebben.”
Als grensrechter heeft hij van tegenstanders en supporters het nodige commentaar gekregen. ,,Er is veel gezegd inderdaad, maar dat ging het ene oor in en het andere uit. Daar had ik geen enkele last van.” Wel herinnert hij zich een gebeurtenis die hij niet gauw zal vergeten. ,,Bij  Nieuw Balinge zat een man in de bestuurskamer met een Ajax-shirt aan. Wie draagt nu een raar shirt van een blusapparaat en een schoonmaakmiddel, vroeg ik. Hij werd steeds kwader. Later bleek dat hij onze scheidsrechter was. Na een overtreding zei ik iets, waarna ik een gele kaart kreeg. Hij waarschuwde mij dat ik zo maar een rode kaart kon krijgen. Ik lachte en zei dat ik wel een dubbele rode kaart wilde. Dat vergeet ik nooit weer.”
Bé Meinen was sinds mei jl. zestig jaar lid van HZVV. Hij speelde een jaar in het eerste elftal. ,,Ja, dat was in het seizoen 1968/1969 in de derde klasse,” herinnert hij zich. ,,In het tweede elftal heb ik eens een doelpunt à la Bep Bakhuis, een zwevende kopbal, gemaakt. Toen ik in het derde en vierde speelde scoorde ik vaak. Later heb ik samen gespeeld met broer Koert in diverse lagere seniorenteams.”
Bé Meinen blijft lid en vindt HZVV een prachtige club. ,,Dat klopt, maar er is wel veel veranderd. Toen we nog aan de overkant van de parkeerplaats speelden, was de club meer een familie dan nu, vind ik. Toen kende ik iedereen, maar dat is op het huidige complex niet meer het geval.”